بررسی ارتبا ط سطح هماتوکریت حین بای پس قلبی – ریوی با عملکرد کلیوی پس از عمل در بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر

رقیق شدن شدید خون باعث صدمه دیدن به کلیه و بروز نارسایی حاد کلیوی می شود که این مورد موجب  افزایش مدت اقامت بیماران در بخش مراقبت های ویژه شده و بیماران را با مشکلات جدی و گاه مرگ روبرو می کند. در مطالعه حاضربه بررسی عملکرد کلیه ها بعد از اعمال جراحی عروق کرونر در بیمارانی پرداخته ایم که  سطح هماتوکریت حین بای پس قلبی- ریوی آنها در محدوده توصیه شده در منابع علمی  نگه داشته حفظ شده است.  مواد و روش ها : در 200 بیمار که به منظور انجام پیوند  عروق کرونر  در شش ماهه اول سال 87 به بیمارستان های دانشگاهی  شیراز مراجعه کرده بودند و در محدوده سنی 65-40 سال قرار داشتند، آزمایش های بررسی عملکرد کلیه ها شامل اوره خون ، کراتینین سرم و  وجود یا عدم وجود پروتئین در ادرار قبل و بعد از عمل ثبت شد. میزان هماتوکریت این بیماران قبل از عمل، حین بای پس  در  سه مقطع زمانی و بدون  درنگ  پس از  قطع پمپ بای پس قلبی – ریوی ثبت شد. سپس به بررسی تغییرات نتایج آزمایش عملکرد کلیوی پس از عمل در مقایسه  با قبل از عمل و هم چنین وجود  رابطه ی احتمالی  بین این تغییر ات با وضعیت سطح هماتوکریت حین پمپ بیماران پرداخته شد.  نتایج : بررسی ها نشان می دهند در اکثر بیماران، که در محدوده ی هماتوکریت حین  پمپ ، حدود 26-21 درصد عملکرد کلیوی پس از  عمل در مقایسه  با قبل از عمل در حفظ شده ولی در چهار بیمار مقدار کراتینین سرم  پس از عمل نسبت به قبل از عمل دچار  افزایش صد در صدی بوده که به نظر می رسد در این چهار بیمار متوسط سطح هماتوکریت حین پمپ در حد بالای محدوده ی هماتوکریت حفظ شده حین پمپ ( 26درصد) قرار گرفته است.  نتیجه گیری : به نظر می رسد عملکرد  کلیه ها در صورتی که هماتوکریت  حین بای پس به طور متوسط 22-21 درصد باشد به میزان مطلوب تری حفظ می شود. پیشنهاد می شود مطالعاتی با تعداد نمونه های بیشتر در جهت اثبات بهتر این موضوع انجام شود